بازشناسی پتانسیل های محله میانمار تبریز و ارائه راهکارهای پیشنهادی جهت نیل به توسعه پایدار شهری

درسالهای اخیر باتوجه به تحولات سریع علمی و فنی و به تبع آن دگرگونی درساختارکالبدی اقتصادی و اجتماعی شهرها و همچنین مطرح شدن نظریه توسعه پایدارشهری اهمیت بهسازی نوسازی و احیا بافت های فرسوده و ناکارامد بیش ازپیش مشخص میگردد درطول دهه های گذشته اتکای بیش ازحدشهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت ازحفظ و ساماندهی فضاهای پیاده که افول ارزشهای اجتماعی فرهنگی بصری و کاهش کیفیت محیط شهری را دراین بافت ها به همراه داشت انتقادات زیادی ازسوی صاحبنظران مسائل شهری را درموشهرسازی مدرن مطرح ساخته است هدف کلی ازاین تحقیق تلاشی درجهت ارزیابی و بازخوانی محله میارمیار تبریز به عنوان یک محله قدیمی وامکان سنجی ظرفیت های توسعه این محله جهت رسیدن به توسعه پایدارشهری می باشد با بررسی ها و مطالعات انجام یافته برروی نظریه اندیشمندان درمورد معیارهای پایداری درمحلات و تطبیق آنها با امکانات موجود درمحله میارمیار نتایج حاصله می تواند گامی موثر درتوسعه پایدار این محله و رسیدن به هدف این پژوهش باشد