الگوی آموزش پایدار مبتنی بر آموزش معماری دوران صفوی

عصرصفوی دوران کمال و شکوفایی نبوغ معماری و شهرسازی ایران است معمارهنرمند درایندوره خاک فقیر را به فضایی ماورایی بدل می سازد و افرینش بناهایی را سبب میشود که تاهنوز دررقابت با معماری معاصر امروز جلوه گری می کند اگرماندگاری زیبایی رویکرد مناسب به اقلیم و انرژِهای طبیعی استفاده صحیح ازمصالح بوم آورد احترام به کاربر و محیط بنا و کارکرد مناسب اجتماعی و اقتصادی درمعماری را ازاصول معماری پایداربدانیم بی شک معماری دوران صفوی را میتوان معماری پایدار نام نهاد با این دیدگاه به دنبال یافتن الگوهایی برای اصلاح معماری بحران زده امروز ایران بررسی عوامل پایداری و تکامل معماری دوران صفوی اغاز گرمباحث این نوشتار قرارگرفته است دراینرهگذر با بررسی شیوه اموزش پایدار درعهد صفویه باتوجه به اسناد و مدارک موجود نقش اموزش به عنوان یکی ازمهمترین عوامل ساختاری درفرایند رسیدن به معماری مطلوب این دوران تشخیص داده شده است انچه دراین نوشتار اموزش پایدارمعماری خوانده میشود طریقت معماران دوره صفوی است که شیوه تربیت معماران سلسله مراتب استادشاگردی و محتویات برنامه های اموزشی آن زمان را تشریح می کند ازانجا که شاهکارهای معماری صفویه بازتاب تفکر معمارانی است که دراین مکتب اموزش و پرورش یافته اند با رویکردی اسیب شناسانه درمی یابیم که احیای کمال ازدست رفته معماری دردوران معاصر اصلاحات بنیادین درامر اموزش معماری را طلب می کند. براین اساس دراین مقاله برای دستیابی به معماری پایدار دردوران معاصر الگوی اموزش پایداربرای معماری پایدار با الهام ازشیوه اموزش معماری دوران صفوی برای ساختارامروزین اموزش معماری درایران پیشنهاد شده است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، آموزش پایدار ، معماران صفوی ، فتوت نامه ، شیخ بهایی