بررسی و شناخت آرمانشهر در ادبیات اسطوره ای ایران

آرمانشهر یوتوپیا یامدینه فاضله ازجمله مفاهیمی هستند که سالهای طولانی ذهن اندیشمندان را به خود مشغول کرده است اندیشه ارمانشهری آن بخش ازاندیشه درطول تاریخ است که راه تحقق دستیابی به شیوه ای اززیست را بررسی می کند که با بهروزی و کامیابی قرین است جامعه ارمانی که زندگانی مردم دررستگاری کامل است شناخت ویژگیهای این گونه شهرها اشنایی با فرم شهر و ابعاد ماهوی و کالبدی آن درادبیات اساطیری و فلسفه شرق جهت توسعه شهرایرانی بسیارحائز اهمیت است دراین نوشتار تلاش شده است با مطالعه اثارادبی همچون شاهنامه و اوستا و همچنین نقدها و تحلیل های اندیشمندان معاصر نسبت به اثار مذکور چارچوب مفهومی ارمانشهر ایرانی استخراج شود روش تحقیق حاضرتوصیفی است داده های موردنیاز تحلیل ازطریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گرداوری شده است نهایتا نتیجه میشود که ایرانشهر ارمانی جنبه اساطیری داشته و زاییده ادراک اسطوره ای ورازامیز نسبت به جهان هستی است با این حال نگرش معنوی به شهرها تاثیر قابل توجهی برکالبد آن به ویژه شهرهای باستانی گذاشته است

کلیدواژه ها:

آرمانشهر/آرمانشهرایرانی/ادبیات اساطیری/شاهنامه فردوسی/اوستا