جنبه های پایداری در معماری و شهرسازی بافت قدیم بوشهر

معماری و شهرسازی ای پایدار است که بتواند به نیازهای زمان خود پاسخگو باشد و همچنین به حق ایندگان دراستفاده ازمنابع نیز احترام بگذارد بافت قدیم بوشهر مجموعه ای با هویت و سابقه تاریخی سیصدساله دارای ساختارمعماری و شهرسازی شاخصی است که این بافت تاریخی را ازبسیاری ازجنبه ها منطبق برمحیط و درمزان خود پایدار کرده است لذا باتوجه به ضرورت روزافزون مباحث پایداری و همچنین وضعیت ناسبامان معماری و شهرسازی معاصر آن منطقه پژوهش دراین بافت تاریخی اهمیت پیدا می کند سوالی که اینجا مطرح میشود این است که چه عناصری ازمعماری و شهرسازی این بافت میتواند به عنوان الگوهای مناسب برای طراحی پایداردرمعماری جدید بوشهر استفاده شود دراین مقاله جمع اوری اطلاعات کتابخانه ای اسنادی و همچنین مطالعات میدانی بافت قدیم بوشهر و تجزیه و تحلیل آنها انجام شده است که نتایج بدست آمده شامل الگوهای مناسب طراحی پایداربومی است که عناصرکالبدی به کاررفته دراین بناها است این عناصرریشه درفرهنگ اجتماعی و اقلیم گرم و مرطوب ابن منطقه دارد و با مجموعه ای ازشاخص های معماری پایدار که درمتن به آنها پرداخته شده است هماهنگ است و امروزه نیز معماری جدید هم میتواند حاوی آن شاخصها که درطی تجربیات سالیان نسلهای گذشته اندوخته شده باشد