ارائه الگو برای طراحی سبزه میدان، میدان فراموش شده ی ایرانی و نمونه موردی سبزه میدان های دوره قاجاریه: قزوین، زنجان، تهران

مهم است که اموزه های باستانی و سنتی شهرسازی را ازیادنبریم و فضاهایی برای درنظر گرفتن مردم فراهم اوردنمجموعه ها و موقعیت هایی برای مشارکت شهری واجتماعی را بهوجود بیاوریم این پژوهش قصد دارد ارایه دهنده شناخت به فضاهای شهری موفق گذشته باشد که امروزه کمتربه آنها توجه شده است با وجوداینکه فضاهای رقیبی هنوز جایگزین آنها نشده اند و درشهرها همچنان خلا این فضاها احساس میشود وظیفه ی شهرسازان این است که قطبهای فرهنگی و اجتماعی گذشته رادوباره مورد مطالعه و برنامهریزی جامع قرار دهند و با ایجادفضاهای جدید شهری که مطابق بافرهنگ موجود شهروندان است این فضاها را ایجاد کرده و با شناخت معیارها و قواعد یک میدان به عنوان فضای شهری به تعریف فضاهای جدید شهری بپردازند تا مکان مطلوب برای زندگی اجتماعی مردم فراهم اید تابه آنچه که ازآن به برنامه ریزی و طراحی شهری یادمیشود برسند. دراین پژوهش با بررسی سبزه میدانهای ایران دردوره قاجاریه که شامل سبزه میدانهای قزوین زنجان و تهران می باشد سعی برشناخت الگوهای طراحی دراین میدانها بوده ایم