مکان یابی مراکز اسکان موقت پس از زلزله با استفاده از روش های فازی (مطالعه موردی : ناحیه یک شهرداری قاین)

تعیین موقعیت جهت اسکان موقت پس از زلزله نقش بسیار مهمی در تهیه و افزایش کارایی برنامه عملیاتی مدیریت بحراندارد . مدیریت بحران بعد از زلزله، که یکی از نمودهای آن مکان یابی اماکن اسکان موقت زلزله زدگان است، در مناطق باخطر زلزله خیزی زیاد و خیلی زیاد ضروری است. در این پژوهش جهت مکان یابی اماکن اسکان موقت زلزله زدگان از سهمعیار اصلی خصوصیات مکانی ، دسترسی ها و فاصله از کاربری های ناسازگار استفاده شده است. استفاده از نظرات کارشناسانو متخصصان جهت انتخاب و امتیاز دهی معیار ها با توجه به تجربیات و شناخت آنها از موضوع و همچنین شرایط محدودهمورد مطالعه ، نقش مهمی در رسیدن به نتایج مطلوب و نزدیک به واقعیت دارد. با توجه به اینکه شهرستان قاینات از نقطهنظر زلزله خیزی یک منطقه مستعد می باشد، به عنوان نمونه موردی انتخاب شد. در این پژوهش 9 مکان به عنوان مناسبترین مکان ها جهت اسکان موقت در منطقه مورد مطالعه مشخص گردید. سپس با توجه به معیار های مذکور و با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره فازی (FTOPSIS)، رتبه بندی مراکز اسکان موقت در منطقه مورد مطالعه انجام شد. نتایج بیانگر آن است که فضا های سبز موجود در منطقه مورد مطالعه نسبت به سایر فضاها ، مناسب تر می باشند.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، زلزله ، اسکان موقت ، فازی