بررسی علل بروز ناهنجاری های رفتاری در هواداران فوتسال

امروزه حضور نوجوانان و جوانان در اماکن ورزشی تبدیل به یکی از نگرانی های خانواده ها شده است چرا که از یک سو ایمنی تاسیسات ورزشی و از طرفی دیگر انحرافات اخلاقی، دلواپسی و خشونت و هتاکی که در ورزشگاه ها رخ می دهد، می تواند سلامت جسمی و روحی نوجوانان و جوانان را تهدید کند [1]. منظور از ناهنجاری های رفتاری رایج در میادین ورزشی دست زدن به خشونت و پرخاشگری در ورزشگاه، ارایه شعارهای اهانت آمیز و فحاشی نسبت به بازیکنان، باشگاه و هواداران باشگاه رقیب، پرتاب اشیاء و مواد منفجره در زمین بازی و ایجاد اخلال در روند برگزاری مسابقه و بالاخره نزاع و کشمکش با تماشاگران باشگاه رقیب و تخریب و آسیب رسانی به اموال و تاسیسات ورزشگاه می باشد [2]. متاسفانه هر چه ورزش در کشور ما به سمت جلو حرکت می کند، بروز خشونت، ناهنجاری و مشکلات در میان هواداران افزایش پیدا می کند که این موضوع به یک معضل اساسی در جامعه ورزش تبدیل شده است [3]. از این رو به منظور مقابله با ناهنجاری های رفتاری در ورزشگاه ها در روند حرفه ای شدن ورزش باشگاهی کشور، سبب شناسی و شناخت متغیرهای موثر بر شکل گیری ناهنجاری های رفتاری در ورزشگاه ها امری مهم به نظر می رسد و با بهره گیری از نتایج، یافته ها و دستاوردهای حاصله از این پژوهش می توان راهکارهای اجرایی مطلوبی در جهت مقابله با ناهنجاری های رفتاری ارایه نمود و با بسترسازی فرهنگی در عرصه تماشاگری در ورزشگاه ها به روند گذر از وضع موجود به وضع مطلوب سرعت بخشید. در ایران چندین تحقیق در این زمینه انجام شده است. رمضانی نژاد، رحمتی، همتی نژاد و آزادان (1391) به ترتیب عوامل مربوط به مدیریت امکانات و خدمات، هیجان رسانه ای، نتیجه گرایی، مدیریت مکانی و زمانی مسابقات، رفتار اعضای تیم، نوع داوری، رفتار مربی و داور، حساسیت اجتماعی و سابقه رقابت را مهمترین عوامل بروز پرخاشگری هواداران ورزشی می دانند [4].