مقایسه مهارتهای روانی شناگران 14 تا 18 سال با توجه به سطح عملکرد آنان در دو موقعیت تمرین و مسابقه

مهارت روانی ویژگی های ذاتی یا آموخته شده ای هستند که موفقیت ورزشکار را ممکن می سازد یا احتمال آن را افزایش می دهد اعتماد به نفس، کنترل تمرکز، کنترل انگیختگی و اضطراب نمونه این مهارتهاست. این مهارتها را همه می توانند بیاموزند و تمرین کنند و با دستیابی به آمادگی روانی عملکرد خود را بهتر کنند. مهارت روانی و خود کارآمدی از عوامل مهم موفقیت ورزشکاران در سطوح بالای ورزشی بشمار می آید. توانایی ها (مانند تصویر سازی ) و برنامه ریزی ها ( مانند هدف گزینی) می باشد که علاوه بر افزودن بهزیستی روانی ورزشکار، به عملکرد بهتر آنان کمک می کند (واعظ موسوی و مسیبی، 1386). مربیان و ورزشکاران تنظیم انگیختگی، تصویر سازی ذهنی، افزایش اعتماد به نفس، افزایش انگیزش(هدف گزینی) و مهارت های توجه و تمرکز (گفتگوی درونی و برنامه ذهنی) را در برنامه های آمادگی روانی مفید می دانند(واینبرگ وگولد،2003). تحقیقات ماینر (2006)نشان داد که یادگیری مهارت های روانی به آمدن، میانگین مهارت های روانی و کنترل فعال سازی ،نمرات بالاتری را نسبت به ورزشکاران سطح پایین کسب کردند. جیمز لودر وهمکاران (2001) دریافتند توسعه مهارت های روانی در ورزش سبب بهبود عملکرد می شود. جیمزلاوتر و دیگران(2002) در تحقیقی که انجام دادند، دریافتند که مهارت آرام سازی در تمرین و رقابت و فعال سازی در رقابت با خودکارآمدی بالا و عملکرد موفقیت آمیز ورزشکاران ارتباط داشت ؛ همچنین تصویر سازی که در تمرین استفاده شد با مهارت آرام سازی تمرین و رقابت ارتباط داشت تلول و گرینلس نیز در سال 2001 طی مطالعه ای که در مورد مهارتهای روانی تعیین هدف ، آرام سازی روانی ، تصویر سازی ذهنی و خودگویی انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که با تمرین کردن این مهارت ها می توان سطح عملکرد را به طور چشمگیری افزایش داد.