تاثیر بازی کامپیوتری بریادگیری مهارت پرتاب دارت

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 421

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SBSP01_049

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

امروزه اکثر نوجوانان و جوانان وقت زیادی را به استفاده از کامپیوتر و انجام بازیهای کامپیوتری اختصاص می دهند، بنابراینهدف تحقیق حاضر بررسی اثر بازی کامپیوتری به تنهایی یا در ترکیب با تمرین بدنی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت است.طرح این تحقیق از نوع نیمه تجربی است و برای اجرای آن از بین دانشجویان در دسترس تعداد 30 نفر به صورت داوطلبانهانتخاب شدند. قبل از شرکت در پیشآزمون ابتدا نحوه صحیح پرتاب دارت توسط پژوهشگر به آزمودنی ها آموزش داده شد وپس از آن جلسه پیش آزمون برگزار شد. آزمودنی ها پس از شرکت در پیشآزمون به سه گروه همسان (تمرین بدنی، بازیکامپیوتری، تمرین بدنی همراه با بازی کامپیوتری) تقسیم شدند. هر گروه به طور مجزا در طی 4روز ( 4 جلسه) به تمرین مربوطبه گروه خود پرداخت. پس از آخرین جلسه اکتساب به فاصله 15 دقیقه آزمون یادداری فوری انجام شد و آزمودنی ها پس از24 ساعت در آزمون یادداری تاخیری شرکت کردند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری تکراری روی عاملجلسات تمرین در مرحله اکتساب نشان داد که فقط اثر اصلی گروه معنادار بوده است ( P=0/001 و F=51/93) و مقایسه زوجی گروه ها نشان داد که در مرحله اکتساب، گروه بازی کامپیوتری نسبت به دو گروه دیگر و گروه بازی کامپیوتری همراه با تمرینبدنی نسبت به گروه تمرین بدنی عملکرد بهتری داشته اند. اما نتایج تحلیل واریانس یک راهه در مقایسه عملکرد گروه ها درآزمونهای یادداری فوری و یادداری تاخیری، تفاوت معناداری بین گروه ها را نشان نداد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفادهاز بازی کامپیوتری موجب اکتساب موثرتر میشود اما در یادداری تاثیر چندانی ندارد. وینیر ( 2009 ) بیان کرد که بازی دیجیتالی(بازی ویدیویی، کامپیوتری و بازی موبایل) میتواند موجب بهبود ساختارهای شناختی، ادراکی- حرکتی، هیجانی، شخصی وشایستگی اجتماعی شود. به نظر واگنر ( 2005 ) انجام بازی کامپیوتری بر کنترل حرکتی موثر است و بر هماهنگی چشم- دست،هماهنگی چشم- پا، زمان واکنش و توانایی حسی- حرکتی تاثیر میگذارد. انجام بازی کامپیوتری ازطریق توجه به مسایل مهممهارت، دنبالکردن هدف، تلاش برای حل مسیله، دریافت بلافاصله بازخورد و اطلاعات مهم، امکان پردازش اطلاعات عمیق وانتقال اطلاعات مربوط به مهارت موجب یادگیری شناختی می شود.

نویسندگان

سعیده جزینی درچه

کارشناسارشد رفتار حرکتی دانشگاه شهید رجایی تهران

غلامرضا لطفی

دانشیار دانشگاه شهید رجایی تهران