تاثیر مواد تشکیل دهنده استخوان بر توزیع دوز براکی تراپی چشمه ایریدیم -192 با روش شبیه سازی مونت کارلو

یکی از روشهای از بین بردن یا کوچک کردن تومورهای داخلی سلولها، استفاده از رادیوتراپی داخلی یا براکی تراپی می باشد. در این روش درمانی، با توجه به اینکه چشمه پرتوزا را در نزدیکی تومور قرار می دهند می توانیم تابش بیشتری از اشعه را بصورت متمرکز برای درمان و معالجه نواحی کوچکتر در زمان کمتری داشته باشیم. ما در این مطالعه سعی کرده ایم تاثیر ناهمگنی مواد معدنی تشکیل دهنده بافت استخوانی را براساس چگالی های متفاوت بر توزیع دوز بررسی نماییم. برای شبیه سازی از کد MCNP استفاده شد. چشمه ایریدیوم 192 را در ابتدا در مر کز فانتوم بافت همگن آب گذاشته وسپس بافت ناهمگن کلسیم و فسفر نیز اثر داده شد، و مقادیر دوز در بافتهای مختلف در زوایای مختلف بدست آمده و نتایج تالی 6گو f8* بدست آمده در دو حالت باهم مقایسه شد. درصد اختلاف بین بافت همگن آب و ناهمگن کلسیم در محدوده 0 / 045- 0 / 057 می باشد که تفاوت تقریبا زیادی بین دو بافت وجود دارد. در مقایسه نتایج تالی f8* دو بافت هم میتوان گفت که درصد اختلاف بین 0 / 046 و 0 / 058 می باشد که مثل تالی f6 میتوان گفت که این درصد تقریبا زیاد است. وجود ناهمگنی های متفاوت با چگالی متفاوت در اطراف هدف مورد نظر در براکی تراپی باعث تغییراتی در توزیع دوز در مقایسه با بافت همگن آب می شود. مقدار دوزی که در بافت ناهمگن کلسیم و فسفر جذب شد بیشتر از مقدار دوز در حالت بافت همگن بود، و این بخاطر پدیده فوتوالکتریک است که در این مواد بیشتر رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

براکی تراپی ، چشمه ایریدیوم 192 ، توزیع دوز ، بافت ناهمگن