بررسی کارکردهای تربیت دینی و اجتماعی دانشجویان در توسعه پایدار نظام تعلیم و تربیت و جهانی شدن آموزش با رویکرد مبانی انسان شناختی اسلامی ( بااستفاده از دیدگاه شهید مرتضی مطهری)

یکی از اهداف مهم نظام تعلیم و تربیت ، پرورش نیروهای انسانی متخصص و متعهد است و این مستلزم برنامه ریزی برای تعالی و رشد درنظام های تعلیم و تربیت می باشد. اجرای برنامه ای درازمدت همراه با ثبات در مدیریت و اتخاذ روش های دستیابی به این اهداف درعین داشتن پویایی و تحول پذیری از ضروریات شاخصه های رشد و توسعه این نظام می باشد. بنابراین عواملی که می تواند، بستر پیشرفت نظام آموزشی را فراهم نماید در موارد متعددی بیان شده است که اساس آن ها مبانی و زیرساخت هایی است که مولفه های دینی، فرهنگی، مذهبی، سیاسی و ... را مد نظر قرار داده است. لازم است برای توسعه پایدار یک نظام آموزشی ابتدا به توسعه و رشد شایستگی های اجتماعی و فرهنگی بر اساس آموزه های دینی آن پرداخته شود. در این پژوهش به روش تحلیلی به بررسی عوامل توسعه شایستگی های فرهنگی، اجتماعی و آموزشی در نظام های تعلیم و تربیت پرداخته شده. یافته های پژوهش یافته های پژوهش نشان می دهد که دانشجویان به عنوان رکن اصلی نظام تعلیم و تربیت و سرمایه عظیم انسانی هستند که می توانند نقش آفرین مهمی در توسعه پایدار باشند.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، آموزش ، نظام تعلیم و تربیت ، جهانی شدن .