نقش گردشگری بافت تاریخی شهر بیرجند در بهبود سرمایه اجتماعی

گردشگری تاریخی رشد بسیار سریع تری از سایر اشکال گردشگری، خصوصا در کشورها در حال توسعه داشته و باید آن را به عنوان ابزار بالقوه مهمی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی به حساب آورد. بافت تاریخی شهرها از این موضوع مبرا نیستند و با تزریق نقش گردشگری آن می توان به بهبود برخی شاخص ها از جمله سرمایه اجتماعی کمک نمود. هدف این تحقیق بررسی نقش گردشکری بافت تاریخی شهر بیرجند در افزایش سرمایه اجتماعی است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات میدانی با استفاده از ابزار پرسش نامه است. جمعیت شهر بیرجند در سال 1395، 203636 نفر بوده که بر این اساس حجم نمونه 384نفر محاسبه و پرسشگری در سطح محلات با بافت تاریخی انجام شد. نتایج نشان داد که گردشگری بافت تاریخی در بهبود سرمایه اجتماعی نقش داشته است و شاخص ها در سطح معناداری کمتر از 0/05 قرار دارد. مقدار میانگین کل شاخص ها ( 3/56) نشانگر میزان این تاثیر است. تنها شاخص تشکیل انجمن و نهادهای حمایتی با میانگین 2/55 ، نقش بسیار کمی از گردشگری پذیرفته است. آزمون آنووا نشان داد که بین محلات از نظر شاخص های سرمایه اجتماعی با توجه به نقش گردشگری تفاوت وجود دارد. بیشترین تفاوت مربوط به محله سرده با میانگین 3/70 است. میانگین شاخص تمایل مردم به ورود گردشگر برابر با 3/89 است که نشانگر نگرش مثبت مردم به گردشگران است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بافت تاریخی ، سرمایه اجتماعی ، شهر بیرجند