پلی وینیل کلراید (PVC) به روش غشائی

برای جداسازی منومر وینیل کلراید (VCM) بدون واکنش که در جریان خروجی از راکتور تولید پلی وینیل کلراید (PVC) و همراه گازهای بی‌اثر (و احیانا همراه دیگر گازها)، از فنآوری جداسازی گازها (بخارات) با استفاده از غشاء (Mebmrane Vapor/Gas Separation Technology) استفاده می شود. هدف از این فرآیند، بازیابی VCM ایی است که معمولا (بعنوان Off Gas یا waste stream) سوزانده می شود و لذا بازیابی آن می تواند باعث جریان برگشتی VCM و استفاده مجدد آن در راکتور تولیدی PVC بعنوان ماده اولیه (خوراک) باشد. مزایای استفاده از چنین فناوری شامل بازیابی VCM و ممانعت از ورود این آلاینده به محیط کار و محیط زیست، جلوگیری از هدر رفتن ماده اولیه که به معنی حفظ سرمایه است، می باشد. همچنین تقلیل هزینه های خنثی سازی اسید حاصله از سوزانده Off Gas و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری سیستم و تجهیزات سوزاندن به توسط Incinerator را در برخواهد داشت. ما در این مطالعه به ارائه و توصیف مدلسازی ریاضی برای جداسازی مخلوط گازی دو جزئی با استفاده از مدلهای جریان اختلاط کامل و متقاطع پرداختیم که هدف از آن، کاهش جزء مولی VMC از 9/0 مول در خوراک به 184/0 09/0 مول در جریان غیرتراویده برای جریان متقاطع و 184/0 در جریان اختلاط کامل بود. همچنین اثات برش مرحله‌ای (stage cut) و نسبت فشار جریان تراویده به خوراک (pr) بر میزان غلظت VCM در جریان تراویده و نیز سطح غشاء مورد نیاز مورد بررسی قرار گرفت. در پایان نیز مقایسه ای بین میزان جداسازی VCM و سطح مورد نیاز غشاء برای هر دو مدل جریان اختلاط کامل و متقاطع صورت گرفت.

کلیدواژه ها:

غشاء ، جداساز ، جریان تراویده ، برش مرحله‌ای ، جریان متقاطع ، جریان اختلاط کامل ، گزینش پذیری