بهینه سازی غشاهای پلی یورتانی، مطالعات مورفولوژی و ساختاری

[سیویلیکا: متن مقاله به دلیل وجود مشکل ویرایش و عدم درج تصاویر حذف شد] انتخاب پلیمر برای کاربردهای خاص به ویژگی های مکانیکی و خواص سطحی نظیر آبدوستی و آبگریزی، چرب بودن و نرمی، همواری و صافی، انرژی سطحی، خواص توده ای ( وزن مولکولی، چسبندگی، انحلال پذیری، خواص حرارتی) ، که مکانیسم های رها سازی، مکان های فعال، پایداری گرمایی، دمای انتقال شیشه ای (Tg) و دمای ذوب را تحت تاثیر قرار می دهد؛ خواص ساختاری مانند مورفولوژی، اندازه حفرات، که انتقال جرم مواد ( آب ) در پلیمر را تعیین می کنند، بستگی دارد . پلی یورتان ها دسته ای از الاستومرهای ترموپلاستیک را تشکیل می دهند که از رشته های کوتاه و سفت یورتان یا اوره تشکیل شده (بخش های سخت کریستالی) که به زنجیرهای بلند و انعطاف پذیر پلی اتر ( بخش های نرم آمورف ) متصل شده اند و برای زیست تجزیه پذیری بلند مدت مناسب هستند . در این کار به چگونگی تهیه و بهینه سازی مورفولوژی و ساختار مولکولی غشا تشکیل شده از دو نوع پلی یورتان، یک پلی استر یورتان که یک الاستومر ترموپلاستیک بر پایه یورتان است و ی ک پلی لاکتیک یورتان زیست تجزیه پذیر که شامل بخش لاکتیک کمکی در زنجیر نرم است، پرداخته شده است .