آسیب شناسی معماری فضاهای آموزشی و مقایسه آسیب های موجود با شاخص های مطلوبیت فضایی

آموزش و پرورش زیر بنای ساخت جامعه سالم است. و آنچه امروزه آن را بیش از هر زمانی به صورت پدیده ای پیچیده در می آورد تعدد عوامل سازنده و روابط نامحدود میان آنها و در عین حال کلیت آنهاست بخشی از این عوامل که مربوط به شرایط محیطی مناسب آن است در میان سایر عوامل اهمیت قابل ملاحظه ای خواهد داشت.براساس مطالعات انجام شده شرایط محیطی به شدت بر میزان یادگیری کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارد از سویی شرایط اجتماعی و تحولات علم فناورانه پدید آمده، و همچنین رشد جمعیت و تفکراتی مانند پایداری و نیاز به بهره برداری هر چه بهتر از امکانات و منابع در چگونگی شکل بخشیدن به محیط های مناسب آموزش به منظور ارتقای کیفیت استفاده و بازدهی آنها تاثیرات قابل ملاحظه ای خواهند داشت.انعطاف پذیری در معماری مقوله ای است که پاسخگوی بسیاری از نیازهای تغییر پذیر در فضاهای داخلی و خارجی معماری به شمار می رود.این موضوع که فضاهای آموزشی بر میزان یادگیری و دیگر دستاوردهای دانش آموزان موثر است چندین دهه مطالعات بسیاری را در حوزه های مختلف از جمله در حوزه های روانشناسی محیط در فضاهای آموزشی به خود اختصاص داده است.این اعتقاد وجود دارد که محیط های یادگیری امروز باید از محرک های لازم برخوردار بوده تا امکان فعالیت های غیر ساکن را تسهیل نماید. در این رابطه طی پژوهش صورت گرفته ، برخی از آسیب های معماری فضای آموزشی شناخته شده و آسیب های موجود با شاخ های مطلوبیت فضایی مقایسه گردد. مدرسه یک نقطه مشترک به حساب می آید نه خط تقسیم نسل ها. در این مطالعات با روش تحقیق کیفی،محتوایی وتفسیر یافته ها که ماهیتی چند روشی دارد، اهداف عمده طرح مد نظر توصیف،تبیین وکشف رابطه بین متغییرها عنوان وسپس الگوی طراحی مدرسه انعطاف پذیر در چند نمونه بررسی خواهد شد،و در نهایت طرح مد نظر ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری ، آسیب شناسی معماری ، الگو ، مدرسه ، شاخص های مطلوبیت فضایی