ارزیابی تمرکز جغرافیایی در استانهای کشور ایران با استفاده از شاخص های فضایی

توزیع مناسب فضایی فعالیت های صنعتی، از اهداف عمده سیاست های اقتصادی در بخش توسعه می باشد که شناخت آن می تواند دولت را در سیاست گذاری مناسب بخش صنعت یاری دهد. بر همین اساس این مطالعه با بررسی و ارزیابی شاخصهای تمرکز جغرافیاییEG و هرفیندال هیرشمن، میزان تمرکز فضایی استانهای کشور را با توجه به کدهای دو رقمی ISIC در بخش صنعت محاسبه نموده و با مقایسه شاخص های مورد نظر، به رتبه بندی استان های کشور از نظر درجه تمرکز پرداخته است. نتایج حاصله نشان می دهد که مهمترین عامل در میزان تمرکز جغرافیایی، سهم اشتغال صنایع مختلف از اشتغال استانی است. همچنین استان های توسعه یافته نسبت به استان های کمتر توسعه یافته، در دوره مورد مطالعه (1379-1390) همواره دارای تمرکز بیشتری بوده اند اما با بررسی نرخ رشد شاخص های تمرکز به این نتیجه رسیده ایم که شکاف مذکور در دوره مورد نظر کاهش محسوسی یافته است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد جغرافیایی ، تمرکز جغرافیایی صنعتی ، شاخص EG ، شاخص هرفیندال هیرشمن