اصول معماری بیوفیلیک با رویکرد روانشناسی محیطی

نیاز بشر برای همبستگی و پیوند با دنیای طبیعی نیازی است فطری که درک و فهم این نیاز و انتقال مفاهیم آن درطراحی ساختمان ها و محیط های زندگی باعث افزایش کیفیت زندگی بشر خواهد شد. مشاهدات بسیار زیادی وجود دارند که نشان می دهند محیط هایی که با درک این نیاز طراحی می شوند باعث افزایش بهره وری، بهبود عملکردهای ذهنی و جسمی، آسودگی خاطر، رضایت شغلی، کاهش استرس، سلامتی و شادابی و ... می شوند. معماری بیوفیلیک، یکی از رویکردهای جدید در معماری امروز است که در پی طراحی بناها با استفاده از عناصر طبیعت است تا از این طریق انسان به آرامش روحی و روانی دست یابد. از لحاظ روانی نیز انسان نیازمند این ارتباط بوده و مباحث روانشاسی محیطی، مهر تاییدی بر این ادعا هستند. این پژوهش بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. هدف این پژوهش، بررسی مفهوم معماری بیوفیلیک و اصول و ارتباط آن با روانشناسی محیطی است.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، روان شناسی محیطی و معماری بیوفیلیک