اثربخشی آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر پذیرش خود و هدفمندی در زندگی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر بیرجند

نظر به اهمیت مبحث بهزیستی روان شناختی نوجوانان و نقش مؤثر آموزش مهارت های زندگی در ارتقای بهداشت روان و همچنین دسترسی جامعه ما به یکی از کامل ترین منابع مهارت های زندگی که همان کتاب نهج البلاغه است لزوم انجام این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر پذیرش خود و هدفمندی در زندگی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر بیرجند روشن می گردد. در این پژوهش نیمه آزمایشی از بین مدارس متوسطه دخترانه شهر بیرجند با روش نمونه گیری تصادفی مرحله، یک دبیرستان انتخاب و با روش تصادفی ساده 50 دانش آموز به عنوان نمونه آماری مشخص گردیدند، این تحقیق با الگوی پیش آزمون - پس آزمون و در گروه آزمایش و گواه انجام شد. پس از اجرای پیش آزمون با گویه های پذیرش خود و هدفمندی در زندگی، مؤلفه های پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ردیف 1998 دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه 28 نفری آزمایش و گواه منتظم شدند. سپس دوره آموزش مهارت های زندگی با کمک بسته آموزشی مبتنی بر نهج البلاغه محقق ساخت به مدت یک ماه در هشت جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایشی ارائه شد و بعد از پایان دوره، پس آزمون برای هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. پس از جمع آوری پرسش نامه ها، داده ها در نرم افزار SPSS وارد و با استفاده از تحلیل کوواریانس تشنه و تحلیل گردید و نتایج استخراج شده از محاسبات آماری و تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر نهج البلاغه بر پذیرش خود و هدفمندی در زندگی دانش آموزان اثر دارد 0/05>p ؛ 0/11=sig و این آموزش با تأثیر بر این دو مؤلفه باعث ارتقای بهزیستی روان شناختی دانش آموزان می شود. لذا بایستی در دوره های آموزش مهارت های زندگی که برای نوجوانان برگزار می گردد توجه خاصی به منابع دینی و مذهبی شده و ظرفیت این عناصر برای بالا بردن بهره وری دوره های آموزشی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، بهزیستی روان شناختی ، نهج البلاغه ، هدفمندی در زندگی ، پذیرش خود