بررسی کاربردهای تکنیک نویز الکتروشیمیایی در مطالعات خوردگی های موضعی

اندازه گیریهای نویز الکتروشیمیایی طی 20 سال اخیر به طور وسیعی برای اندازه گیری و مشخصه یابی فرآیندهای خوردگی به کار برده میشود. افزایش محبوبیت روش نویز الکتروشمیایی به دلیل تجهیزات ارزان قیمت این روش و امکان اندازه گیری در محل و عدم نیاز بهتجهیزات پیچیده میباشد. در این روش هزینه های مطالعه و کاربرد بسیارکمتر است. در اندازهگیریهای نویز الکتروشیمیایی مقادیر پتانسیل وجریان نسبت به زمان با یکی از دو روش استفاده از پیلهای متقارن یا نامتقارن اندازهگیری میشوند. بررسی خوردگی های موضعی مساله ای است که خیلی از محققان را به آزمایشات و تحقیقات بسیاری در این زمینه مشغول کرده است . روش نویز الکتروشیمیایی در کنار سایر روش های الکتروشیمیایی نقش بسزایی در تشخیص و بررسی خوردگی های موضعی دارد . برای مثال تشخیص خوردگی حفره ای با سایر روش هابه سختی انجام می شود در حالی که با روش نویز می توان به اطلاعات دقیق تری از این پدیده دست یافت. خوردگی حفره ای نوعی از خوردگی است که بیشترین توجه را در مطالعات نویز الکتروشیمیائی به خود جلب کرده است. علت اصلی این امر سیگنال های قوی و مشخصی است که فرآیند حفره دار شدن نشان می دهد. نویز مانند هر سیگنال تصادفی می تواند در قلمروهای گوناگون مانند دامنه ، فرکانس و قدرت نویز توصیف شود..

کلیدواژه ها:

نویز الکتروشیمیایی ، مشخصه یابی فرآیندهای خوردگی ، مقادیر پتانسیل و جریان ، خوردگی های موضعی ، خوردگی حفره ای