بررسی اثر اندرکنش تبادلی بر پایداری و یا تغییر فاز ساختار کریستالی با برنامه Wien2K

از آنجا که اندر کنش مغناطیسی یونهای مغناطیسی ترکیبات بین فلزی لانتانیدی به دلیل کاملا جایگزیدگی ساختار الکترونی 4fً آنها در مقابل فاصله بین یونی Rij>R4f که خیلی کوچک بوده و همپوشانی وجود ندارد، از طریق الکترونهای آزاد صورت می پذیرد، لذا انرژی ناشی از اندرکنش تبادلی که خود تابعی از درصد یون مغناطیس می باشد قادر به تغییر انرژی چگالی حالت، و حتی ماهیت الکترون آزاد گردیده به گونه ای که الکترونهای فوق در خوزه ای بین آزاد – جایگزیده بنام حالت باند مجازی VBS می توانند جست و خیز کنند. در نتیجه انرژی چسبندگی فلزی که تابعی از تابع باند و آن که خودتابعی ازچگالی حالت یم باشد، می تواند تغییر و یا تصحیح گردد و باعث پایدارتر شدن و یا تصحیح و یا تغییر ساختار کریستالی گردد. لذا با معرفی طول پیوند و یا فاصله موثر بین یونی Rc=2kfRij بر آن شدیم تا از تقریبهای موجود LDA+U , GGA در برنامه وین که بر پایه نظریه تابعی چگالی DFT طراحی شده، تغییر پارامترهای مورد استفاده در پیوند Rc=2kfRij از قبیل 1) شعاه کره مافین – تین 2) اندازه بزرگترین بردار شبکه وارون (G MAX) 3) تعداد نقاط K در ناحیه اول برئلوئن (Kpoint) استفاده کرده و می نیمم انرژی وساختار مغناطیس و آنتی فرومغناطیس را در پایداری فاز ساختار کریستالی (اورترومبیک pnma) را محاسبه و بررسی کنیم.