مطالعه پتروگرافی، مینرالوگرافی و ایزوتوپ های گوگرد جهت شناسایی نسل های متفاوت کانی پیریت های در معدن طلای موته

نوار دگرگونی ماگمایی منطقه موته در شمال غربی زون سنندج - سیرجان و شمال شرق گلپایگان واقع شده است. مطالعات مختلف زمین شناسی انجام شده در منطقه، همگی گویای آنند که منطقه موته چند فاز کوه زایی (با استناد به فازهای دگرشکلی و دگرگونی متفاوت که بر منطقه تاثیر گذاشته اند) را متحمل شده است. در موته سنگهای دگرگونی که شامل انواع شیست ها، آوارتزیت ، مرمر ، آمفیبولیت و گنیس هستند دو جهت شیستوزیته را نشان می هند که شیستوزیته (2) S بصورت غالب در اکثر سنگهای دگرگونی منطقه وجود دارد. پیریت فراوانترین و مهمترین کانی سولفیدی منطقه است. شکلگیری پیریت بر اساس رابطه تبلوراین کانی با شیستوزیته (S(2 بیانگرو جود سه نسل متفاوت پیریت در منطقه میباشد. پیریتهای موجود در منطقه بر اساس ترکیب، پاراژنز، شکل، رخداد، و سایر خصوصیات زمین شناسی به سه دسته تقسیم میشوند: پیریتهای نوع اول پیریتهای قبل از فرایندهای دگرگونی هستند و دارای مقدار جزئی طلا میباشند. پیریت های نوع دوم همزمان با تکتونیک تشکیل شده و در امتداد شیستوزیته سنگهای دگرگونی مشاهده می شوند. نوع سوم این پیریتها بیشتر در رگه های سیلیسی و همراه با کلریتهای ثانویه موجود در مناطقی که دگرسانی شدیدی را پشت سر گذاشته اند یافت میشوند. میزان(SDT) δ(34)S اندازه گیری شده در پنج نمونه ازپیریتهای ارسالی به دانشگاه کوئینز کانادا مقادیر2/2+, 6/6+, 9/1+, 13/9+ و 16/9+ را نشان می دهند. تغییر در مقادیر δ(34)S در کانیها و سیالات ممکن است بر اثر تغییر در دما، شرایط احیایی، pH و مقدار ایزوتوپ گوگرد در سنگ منشاء اولیه باشد. چنین به نظر میرسد که از نظر ایزوتوپی منشاء گوگردها یکنواخت نبوده و یا به عبارت دیگر تشکیل پیریتها را نمیتوان فقط به یک رخداد نسبت داد. بر اساس ترکیب ایزوتوپهای گوگرد در منطقه کانساری موته منشاء سیالات سولفیدی نمی توانند یکسان باشند. مقادیر δ(34)S در سنگ های موته گویای آن هستند که این سولفیدها یا به وسیله سیالاتی که گوگرد آنها مشتق شده از سنگ میزبان دگرگونی است و یا توسط سیالات هیدروترمالی که منشاء ماگمایی دارند به وجود آمده اند.