تکتونوماگماتیسم بازالت های شمال شهرکرد (زون سنندج – سیرجان) با استفاده ازگرما - فشارسنجی پیروکسن ها

مجموعه سنگ های آتشفشانی - رسوبی شمال شهرکرد به سن ژوراسیک میانی تافوقانی(حدود 145 تا 169 میلیون سال) به صورت نواری با راستای شمال باختری - جنوب خاوری، در شمال شهرکرد، مرکز استان چهارمحال و بختیاری و در بخش مرکزی زون سنندج - سیرجان استقرار یافته است. سنگ های آذرین موجود در این ناحیه به دو بخش عمده ماگمایی و آذر آواری تفکیک شده که گروه اول شامل سنگ های آتشفشانی خاصه بازالت ومقادیر کمتری بازالت آندزیتی و آندزیت و سنگ های نیمه عمیق به ویژه دولریت و میکرودیوریت بوده وسنگ های آذرآواری نیز غالبا توف، توفیت، لاپیلی توف و آگلومرا می باشند. باتوجه به غلبه بازالت ها برسایر سنگ ها وبه لحاظ آن که کانی مافیک اصلی این سنگ ها کلینوپیروکسن های کلسیک می باشند، جهت تعیین ماهیت تکتونوماگمایی این مجموعه سنگ های آتشفشانی از روش های تجربی پیشنهاد شده برای سنگ های پیروکسن دار واجد بافت پورفیری استفاده شده است. بر اساس ژئوترموبارومتری بر روی پیروکسن ها موجود در سنگ ها ی منطقه، پیروکسن ها( در بازالت ها) در حرارت 1249 تا 1383 درجه سانتیگراد و در فشاری بین 11/51 تا 12/80 کیلوبار و در عمق 41 تا 45 کیلومتر متبلور گردیده اند. ماگمای مادراز گوشته فوقانی در عمقی حدود 45 کیلومتر در یک محیط تکتونوماگمایی جزیره قوسی منشاء می گیرد. گرادیان فشار kbar/km 0/27 وگرادیان حرارت c°/km 29/9 محاسبه شده است.