بررسی اثربخشی آموزش برمبنای الگوی تعمیمی علوم عصبی بر پیشرفت و نگرش ریاضی دانش آموزان

مطالعه ی حاضر با معرفی علوم عصبی و شاخه های آن و به خصوص علوم عصبی اموزش ریاضی و کاربرد آن در رشته آموزش ریاضی در صدد است تا اثر بخشی الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی را در ارتقای پیشرفت و نگرش ریاضی دانش اموزان در مبحث دنباله حسابی پایه دوم دوره دوم متوسطه مورد بررسی قرار دهد این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهشی از نوع پیش ازمون پس ازمون با گروه های نا همسان می باشد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 33 نفر از دانش اموزان پایه دوم دوره دوم متوسطه منطقه کهریزک انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند پس از اجرای روش های آموزشی جهت گرداوری اطلاعات از مقیاس 23 گویه ای نگرش به ریاضی آیکن با پایایی0/89و0/93 در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون و آزمون معلم محقق ساخته ی پیشرفت ریاضی که پایایی آن به 0/85 و روایی ان با نظر چهار نفر از استادان ریاضی دانشگاه شهید رجایی تهران تایید شد استفاده گردید نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد آموزش الگوی تعمیمی بر مبنای علوم عصبی پیشرفت ریاضی دانش آموزان را به طور معنادار نسبت به گروه کنترل افزایش می دهد ولی در نگرش به ریاضی تفاوت معناداری ایجاد نمی کند

کلیدواژه ها:

علوم عصبی آموزش ریاضی ، الگوی تعمیم یافته ، نگرش ریاضی