بررسی تأثیر رژیم های آبیاری و مقادیر مختلف نیتروژن بر عملکرد و بازده مصرف آب در گوجه فرنگی

گوجه فرنگی زراعی ، یکی از محصولاتی است که به تازگی به لیست محصولات غذائی مهم جهان اضافه شده و در طی قرن گذشته با تولید سالانة حدود ٥٠ میلیون تن ، یکی از محبوبترین سبزیها محسوب می گردد . با توجه به محدودیت منابع آب و همچنین اهمیت مسائل محیط زیست ، مصرف آب و کود ازت در این محصول باید بهینه گردد . این پژوهش به منظور بررسی تأثیر تیمارهای آبیاری به میزان 40، 60، 80، 100 و 120 درصد نیاز آبی و مقادیر ، مختلف نیتروژن به میزان 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار و بر همکنش آنها بر عملکرد و بازده مصرف آب گوجه ، فرنگی رقم ارلی اوربانا در سال ١٣٨٢ انجام گرفت .پژوهش در مزرعه تحقیقاتی گروه آبیاری و آبادانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ( منطقه نیمه خشک ) در یک حاق لوم أرسی و در طرح کرت های خردشده با سه تکرار ( تیمارهای آبیاری به عنوان کرت های اصلی و مقادیر نیتروژن به عنوان کرت های فرعی ) انجام شد . نتایج تجزیه آماری نشان داد که میزان آب آبیاری و مقادیر مختلف نیتروژن و همچنین تأثیر متقاب ل آنها بر عملکرد محصول و بازده مصرف آب (WUE) در سطح یک درصد معنی دار بوده است . حداکثر عملکرد محصول و حداکثر بازده مصرف آب در تیمار ۱۰۰ % نیاز آبی ( آبیاری کامل ) با ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار بدست آمد . علاوه بر این مشاهده شد که با کاهش مصرف آب به میزان 20%، 40% و 60% نیاز آبی، عملکرد محصول 04، 24%، 57/13% و 74/10% کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، کم آبیاری ، نیتروژن ، عملکرد گوجه فرنگی و بازده مصرف آب