ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های مدارس استان تهران

زلزله به عنوان یک پدیده طبیعی ویرانگر است که هر ساله قسمتی از زمین را می لرزاند و خرابی به بار می آورد. ایران جزء مناطق زلزله خیز دنیا به شمار می رود و طی سالیان اخیر خسارات مالی و جانی فراوانی بر اثر زلزله به کشور تحمیل شده است. مدارس نیز از جمله مراکزی می باشند که به جهت عملکرد آنها حین حادثه جزو ساختمانهای پر اهمیت تلقی می شوند. در راستای هدف مذکور تعدادی از مدارس تهران که در طی سالهای 78-68 ساخته شده اند و عمدتا دارای اسکلت فلزی دارای مهاربندی می باشند انتخاب گردیده است . در شروع با بررسی نمونه های گزینش شده و جمع آوری اطلاعات بازدید محلی، پرسشنامه های تهیه شده برای هر ساختمان تکمیل شده است . سپس با بهره گیری از روشهای آریاو سبا (ونزوئلا)، روش ترکیبی اصلاح شده ای برای ارزیابی کیفی ساختمانها تهیه و مورد استفاده قرار گرفته است. در مرحله بعد به منظور ارزیابی کمی با استفاده از مدلهای سه بعدی کامپیوتری با استفاده از روش تحلیل استاتیکی غیر خطی (بار افزون) تعدادی از سازه های گزینش شده از تحلیل کیفی را مورد بررسی مجدد قرار داده و در نهایت با روش تحلیل دینامیکی غیر خطی (تاریخچه زمانی)، رفتار واقعی سازه در مقابل زلزله مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل کیفی و کمی با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته و بدین وسیله یک الگوی مناسب برای ارزیابی لرزه ای مدارس ارائه می گردد. از طرفی این نتایج می تواند مسئولین را به منظور مقاوم سازی و یا در صورت لزوم تجدید بنای مدارس مورد تحقیق، راهنمایی نماید.

کلیدواژه ها:

ارزیابی لرزه ای ، دینامیکی غیر خطی ، استاتیکی غیر خطی ، کمی ، کیفی