بررسی عوامل تامین کننده امنیت پایدار مرزی با تاکید بر همبستگی اجتماعی در گروه های قومی منطقه سیستان

در نظام بینالملل، کشوری موفق خواهد بود که بتواند مشکلات جمعیتی خود را به حداقل برساند و با استفاده از راهکارهای مختلف، جمعیت را به ماندن در نواحی مرزی علاقه مند نماید و توسعه فضایی آن را با برنامه ریزی و مدیریت لازم اعمال کند. بدونشک، تامین امنیت داخلی کشور از برقراری امنیت پایدار در مرزها آغاز میشود که باید برای این امر اقدامات همه جانبه صورت بگیرد. هدف از این پژوهش بررسی نقش عوامل تامین کننده امنیت پایدار مرزی با تاکید بر همبستگی اجتماعی در گروه های قومی منطقه سیستان در چهارچوب امنیت ملی است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و اطلاعات به روش میدانی با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه نمونه براساس فرمول کوکران 380 خانوار انتخاب شده که درنهایت اطلاعات جمع آوری و با نرم افزار آماریSPSS 5 تجزیه و تحلیل شده است. طبق نتایج، مولفه های اجتماعی و فرهنگی در منطقه سیستان در قالب عوامل همبستگی اجتماعی نقش بارزتری را ایفا کرده اند. ازاینرو، سیاست گذاران و برنامه ریزان مسائل قومی در جهات شناخت سیاست های قومی کارآمد در یک منطقه قومی نیازمند شناسایی دقیق علل بروز بحران قومی هستند تا بتوانند سیاست بهینه و متناسب با ویژگیهای منطقه را ترسیم کنند؛ لذا، خیزشهای آگاهانه مردم فرایند صلح را در منطقه اثر می بخشد و عوامل ناامنی را محدود میکند. حمایت دسته جمعی مردم، باعث تقویت روحیه افراد میشود و روحیه دشمن را تضعیف میکند. باید درنظر داشت تعلقات مذهبی و قومی در کنار همبستگی گروه های قومی، بزرگترین نقش را در تامین امنیت داراست.

کلیدواژه ها:

امنیت پایدار ، مرز ، همبستگی اجتماعی ، گروه های قومی ، سیستان.