بررسی تابآوری خانوارهای روستایی دربرابر خشکسالی؛ مطالعه موردی: دهستان خمک، شهرستان زهک

خشکسالی یکی از بلایای طبیعی و تکرارشونده است که در هر منطقه اقلیمیاتفاق میافتد و خسارات زیادی به بخشهای مختلف وارد میکند. مهمترین عامل موثر در خشکسالی، کمبود بارش نسبت به شرایط عادی است که میزان تبخیر- تعرق نیز بر شدت آن می افزاید. کشور ایران به لحاظ قرارگیری در کمربند خشکسالی، بهشدت در معرض خسارات و آسیب های وارده از مخاطره طبیعی خزنده خشکسالی قرار دارد؛ به طوریکه عمده تاثیرگذاری در بخش کشاورزی است. به همین جهت بعد از وقوع بحران خشکسالی، واکنشهای مختلفی ازسوی کشاورزان مشاهده میشود. خشکسالی طی سالیان گذشته آسیبهای زیادی به بخش کشاورزی و جامعه روستایی وارد کرده است. در دهه اخیر، رویکرد مقابله با شرایط و رخدادهای طبیعی جای خود را به کنار آمدن و زندگی کردن با آنها داده است. مطالعه حاضر به جهت بررسی تاب آوری خانوارهای روستایی دربرابر خشکسالی انجام شده است. این مطالعه بااستفاده از روش مطالعه کتابخانه ای- پیمایشی و از داده های حاصل از تکمیل پرسشنامه در سطح جامعه آماری 292 نفره که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمده است، درمیان کشاورزان دهستان خمک از توابع شهرستان زهک صورت گرفته است. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی )پرسشنامه( است و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی )آزمون تی تک نمونه ای( استفاده شده است. براساس یافته های این آزمون، تاب آوری خانوارهای روستاهای مورد مطالعه در وضعیت بهینه قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، خشکسالی ، دهستان خمک ، بعد اجتماعی ، بعد اقتصادی.