کاهش بار برودتی ساختمان های اداری با استفاده از اختلاف دمای شب و روز در اقلیم گرم وخشک

معماری سازگار با محیط زیست یا بومی اگرچه از گذشته با انسان بوده است اما اکنون مجدداً به عنوان رهاورد صنعت ساختمان به انسان عرضه میشود. اصولاً استفاده از تجهیزات مکانیکی تهویه همواره مشکلاتی از قبیل هزینه، سطح اشغال زیاد و آلودگی محیط زیست را به دنبال دارد. اگر چه نمیتوان هیچگاه این تاسیسات را به طور کامل حذفکرد، اما می توان با ایجاد شرایط لازم، نیاز به آنها راکاهش داد. تبدیل، تولید، انتقال و مصرف انرژی همگی روی محیط زیست تاثیرگذارند. این اثرات مخرب زیست محیطی حاصل انتشار مواد شیمیایی و حرارت حاصل از فرآیندهایی است که برای تامین منافع و رفاه بشر بهکار گرفته شدهاند. توسعه پایدار ایجاب میکند که منابع انرژی پایدار در دسترس، با هزینهای معقول و بدون یا با حداقل اثرات منفی زیستمحیطی تامین و عرضه شوند. رابطه بین توسعه پایدار و بهرهگیری از منابع، بهویژه منابع انرژی، از مهمترین مسائل جوامع بشری است و تحقق توسعه پایدار در گرو استفاده کارا از منابع انرژی است. بر اساس مفهوم توسعه پایدار، لازم است بهرهگیری از منابع سوخت فسیلی محدود و فاقد مشخصههای لازم، و به تبع آن اثرات ایجاد شده بر روی محیط زیست و طبیعت، تا حد امکان کاهش یابد. یکی از رویکردها که در این جهت مد نظر قرارگرفته است کاهش دیماند یا تقاضای انرژی و در نتیجه کاهش انتشار آلایندههای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی است. در این مقاله، ضمن امکانسنجی استفاده از اختلاف دمای شب و روز، که یکی از پتانسیلهای اقلیم کویری ایران است و در معماری گذشته این منطقه کاربرد زیادی داشته است، به بررسی سیستمهای ذخیرهسازی سرما (تخلیه حرارت) در شب و استفاده از آن در روز بعد خواهیم پرداخت و تأثیر آن بر روی بار برودتی ساختمانهای اداری را تعیین خواهیم نمود

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تغییرات دما ، ذخیره سازی ، تخلیه شبانه ، اقلیم گرم وخشک