مدیریت منابع تولیدی در کشت پایدار برنج در شهرستان قائمشهر

نقش کشاورزی پایدار در تولید محصول سالم، در سالهای اخیر با تشدید روند رو به تخریب اکوسیستم های طبیعی، مورد توجه برنامه هایی که مربوط به حفظ تعادل پایدار هستند قرار گرفته است. کشاورزی پایدار را می توان کشاورزیاقتصادی بیان کرد که با حداقل تخریب و آلودگی محیط زیست همراه است، به نحوی که بتواند مواد غذایی و کشاورزی مورد نیاز بشر را تأمین کند. امروزه تولید مواد غذایی در سطح جهانی باید براساس اجرای سیستم کشاورزی پایدار و حفظمحیط زیست پایه گذاری شود و یکی از راه های سالم نگه داشتن محیط زیست، کاهش مصرف سموم و کودهای شیمیایی وجایگزینی روشهای بیولوژیکی به جای روشهای شیمیایی در تولیدات کشاورزی زیستی است. این تحقیق به بررسی مدیریت 330 از - منابع تولیدی در کشت پایدار برنج شهرستان قائمشهر پرداخته است و اطلاعات مورد نیاز آن در سال زراعی 09299 شالیکار با استفاده از تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری جمع آوری شد. نتایج نشان دادند که سطح زیر کشت، بذر مصرفی، کود ازت، نیروی کار در ناحیه دوم تولیدی قرار دارند، در حالی که کود فسفات، کود پتاسیم و سم در ناحیه سوم تولیدی و به صورت بهینه مورد استفاده قرار نگرفته اند، از این رو با توجه به سابقه طولانی که در مصرف فسفات آمونیوم درمناطق شالیزاری وجود دارد پیشنهاد می شود مقدار کودهای فسفاتی مصرفی را کاهش و حتماً بر مبنای آزمون خاک از کودهای مصرفی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تولید ، برنج ، کشاورزی پایدار ، شهرستان قائمشهر