کاربرد و ارزیابی فرمول های تجربی برآورد روان آب در مناطق فاقد ایستگاه آب سنجی مطالعه موردی واحد های هیدرولوژیکی حوزه آبخیز سزار

تعیین روان آب حاصل از بارش یکی از موارد بسیار مهم در تحلیل مسائل هیدرولوژی و مدیریت منابع آب می باشد.هدف از این تحقیق و بررسی مقایسه روش های مختلف تجربی جهت برآورد آبدهی سالانه در مناطق فاقد ایستگاه هیدرومتری است.در این تحقیق با استفاده از آمار و اطلاعات 33ساله و مطالعات انجام شده روی حوزه آبخیز سزار که از سال 1331 تا 1331 در دسترس بود و آبدهی سالانه با استفاده از خصوصیات فیزیوگرافی،بارش،دما و مساحت حوزه از طریق روابط تجربی انجمن تحقیقات کشاورزی هند،دپارتمان آبیاری هند،کوتاین،انگلی- دی سوزا،تورک و خوزلا در سطح واحدهای هیدرولوژیکی حوزه برآورد گردید. سپس با مقایسه مقدار آبدهی سالانه برآوردی با مشاهداتی این نتیجه اثبات شد که در بین روش های بررسی شده روش های تورک و خوزلا میزان آبدهی را زیاد برآورد می کند همچنین روش های ایکار و کوتاین و دپارتمان آبیاری هند نیز برآورد کمی را به دست می دهند اما روش انگلی –دی سوزا دارای بیشترین همبستگی با مقدار واقعی می باشد

کلیدواژه ها:

روابط تجربی ، آبدهی سالانه ، حوزه های فاقد ایستگاه ، حوزه ی سزار