نقش زراعت چوب درتوسعه پایدار جنگلها و مناطق روستایی درایران

دربین منابع طبیعی تجدیدپذیر جهان چوب به دلیل مصرف بسیارگسترده و متنوع ازسویی و سرعت نسبتا بالای تجدیدناپذیری ازسوی دیگر ازاهمیت فوق العاده زیادی برخوردار است میزان مصرف چوب و فراورده های آن به خصوص کاغذ یکی ازشاخصه های مهم توسعه یافتگی کشورها به حساب می آید این رقم برای کشورهای پیشرفته بیش از0/7 مترمکعب برای ایالات متحده درحدود 1 و متوسط جهانی آن درحدود 0/3مترمکعب است این رقم درایران 0/2 مترمکعب است و برای جمعیت 75میلیونی ایران میزان مصرف چوب و فراورده های آن 15میلیون مترمکعب محاسبه می شود که از این میزان 700تا800 هزارمترمکعب ازطریق برداشت ازعرصه های جنگلی شمال کشور استحصال شده و باقیمانده ازطریق واردات چوب و فراورده های آن قطع قاچاقی چوب و زراعت چوب تامین میگردد بسیار ازکشورها درپی زراعت چوب به عنوان بهترین روش جبران قطع درختان جنگلی یا جبران کمبود منابع چوبی همچنین به عنوان یکی ازبخشهای با اشتغال زایی بالا و کم هزینه درروستاها استفاده میکنند زراعت چوب شامل کشت صنوبر اوکالیپتوس پالونیا بیدودیگر گونه های تند رشدی است که به منظور تامین منابع چوبی و جلوگیری ازقطع بی رویه درختان جنگلی کشت میشوند.

کلیدواژه ها:

زراعت چوب ، منابع طبیعی ، توسعه پایدار ، مناطق روستایی ، اشتغال زایی