بررسی امکان بهره مندی از گیاهان در کنترل فرسایش خندقی منطقه سلامات اهواز

در این تحقیق از سه گیاه پوتار، نریشت و چاییر که در فواصل 5و7/5و10متری از رأس خندق قرار داشتند، به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار در منطقه سلامات اهواز استفاده گردید. نتایج نشان داد که به جز چاییر، کلیه تیمارها باعث کاهش فرسایش خندقی و افزایش رسوب در پشت پرچین ها می شوند. گیاه پوتار در فاصله 5 متری و پس از آن گیاه نریشت در فاصله 01 متری از رأس خندق دارای بیشترین تأثیر می باشند.

کلیدواژه ها:

فرسایش خندقی ، پرچین های گیاهی ، پوتار ، نریشت