مدلسازی کیفیت آب در جهت دستیابی به توسعه پایدار مدل مورد بررسی: شبکه های عصبی مصنوعی

درک اثرات پیرامونی فعالیتهای انسانی بر پارامترهای موجود در سیستمهای طبیعی، بیشک از ضروریات تصمیمسازی در مقوله چیدمان فعالیتها در جهت حفظ روند پایداری توسعه در سطح حوضههای آبخیز میباشد. از سوی دیگر درشرایط کنونی جهان که دستیابیبه آب آشامیدنی سالموباکیفیت اهمیتیتعیینکنندهو استراتژیک یافتهاست، لذا ضروریاست که مدیریت توسعهسرزمین بارویکرد بهبود یاحفظ کیفیتو کمیتمنابع آبانجامپذیرد. در این مطالعه به اهمیت و چگونگی بررسی اثرات حضور انسان در اکوسیستمهای طبیعی، که از آن درقالب کاربری سرزمین یاد می- شود، برکیفیت آبسطحی که از مهمترین شاخضهای سلامت وکارایی اکوسیستمهاست، با استفاده از مدل شبکه های عصبی مصنوعی، پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

کیفیت آب سطحی ، ارزیابی اثرات ، کاربری سرزمین ، مدلسازی