روش تصمیم گیری چند معیاره با منطق فازی برای انتخاب مصالح پایدار در ایران

مصالح و منابع مورد استفاده در ساختمان ها ، با توجه به موقعیت و نوع کاربری سازه و ارزش منابع نیازمند تصمیم گیری و انتخابی درست می باشند. روش تصمیم گیری چند معیاره ) UNEP ( با ایجاد یک چهار چوب کمک شایانی به شناسایی معیارهای مهم در انتخاب مطلوب ترین گزینه می تواند داشتهباشد و همچنین تصمیم گیرنده با اختصاص وزن به هر معیار می تواند اهمیت هر معیار در انتخاب را تعیین نماید. پایداری مصالح در حالت کلی به معیارهایمحیط زیستی و اقتصادی عملکردی مصالح بستگی دارد که این متن با در نظر داشتن این دو عامل با ارایه یک چهارچوب کلی که دارای – 25 شاخصمرحله اول و 9 شاخص مرحله دوم می باشد، به ارزیابی مصالح پایدار پرداخته است و به عنوان نمومه، پایدارترین مصالح در بخش اسکلت سازه بین سه گزینه بتن ، فولاد و چوب را با دادن نمرات فازی به معیارهای مرحله اول و با تکیه بر چهارچوب ذکر شده ، مشخص کرده است که در نهایت چوب به عنوان پایدارترین مصالح در بخش اسکلت سازه انتخاب شد

کلیدواژه ها:

پایداری مصالح ، روش تصمیم گیری چند معیاره ، منطق فازی ، عدم قطعیت