استفاده از استراتژی تقاضا و عرضه، برای پایداری آب زیرزمینی با رویکرد پویایی سیستم ها

یکی از مشکلات اساسی کشور ایران مواجه با کمبود آب است. امروزه با افزایش میزان بهره برداری از منابع آب زیرزمینی و برداشت از این منابع جهتمصارف مختلف به طرق مصنوعی (چاه و قنات) و یا طبیعی (چشمه) باعث به وجود آمدن اثرات ناخوشایند از قبیل کاهش تراز آب زیرزمینی، نشست زمین،پایین آمدن کیفیت آب زیرزمینی و ... شده است و پایداری این منابع به خطر افتاده است. همه این موارد اهمیت وجود یک برنامه مدیریتی قدرتمند متناسببا معیارهای توسعه پایدار را برای مقابله با ناپایداری آب زیرزمینی اثبات می کنند. برای برخورد با این مشکلات راهکارهای متفاوتی وجود دارد کهتفکرسیستمی یکی از آنهاست. هدف تفکر سیستمی، بهبود درک بشر از ارتباط عملکرد هر سازمان با ساختار درونی و سیاست های عملیاتی آن است تا ازایندرک برای طراحی سیاست های موثر، استفاده شود. با استفاده از پویایی سیستم ها می توان به کمک نرمافزارهای کامپیوتری، تفکر سیستمی را مدل کرد. برای بازیابی تراز آبزیرزمینی و پایداری آن علاوه بر رویکرد پویایی سیستم نیاز به یک استراتژی برای حفظ ذخیره استراتژیک آب زیرزمینی ضروری می باشد، که یکی از آن استراتژی ها استفاده از استراتژی تقاضا و عرضه می باشد. در استراتژی تقاضا با ارتقا راندمان آبیاری، کاهش نیاز ناخالص کشاورزی و در نتیجه کاهش بهره برداری از آب زیرزمینی و در استراتژی عرضه با استفاده از بهره برداری تلفیقی منابع سطحی و زیرزمینی و تغذیه مصنوعی می توان به هدف پایداری آبزیرزمینی رسید. این پژوهش به دنبال بررسی استراتژی عرضه و تقاضا با رویکرد پویایی سیستم برای پایداری آب زیرزمینی با رعایت اصول توسعه پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری آب زیرزمینی ، تفکر سیستمی ، پویایی سیستم ، استراتژی عرضه و تقاضا ، توسعه پایدار