فرم قرارگیری بادگیرهای مناطق گرم ومرطوب حاشیه خلیج فارس بررسی نمونه موردی:بادگیرهای بندرلنگه

یکی از اجزای بناهای بومی ایران در اقلیم گرم بادگیر است که بعنوان یک سیستم سرمایشی ایستا، تهویه مطبوع را با استفاده از انرژی تجدید پذیر باد فراهم می آورده است . بادگیر از شاهکارهای معماری ایران محسوب می شود که قدمت و پیشینهاستفاده ا ز آن در ایران به علت قرار گیری آن در مرتفع ترین بخش بنا یا به عبارتی اولین قسمتی که در معرض تخریب قرار دارد، نامعلوم مانده است. با جستجو در معماری سنتی ایران درمی یابیم که در تمدن ایران زمین، پایداری از دیرباز موردتوجه بوده است، این رویکرد در معماری سنتی ایران با گرایش به سمت پایداری بوم شناختی راه حلهای بسیار منطقی وهمساز با اقلیم را جهت دستیابی به این امر ابداع نموده است. پیشینیان ما برای رفع نیازهای خود در برخورد با محیط زیست بسیار آگاهانه عمل نموده و با استفاده از عناصر کارکردی نوین زمان خویش و بدون لطمه به محیط زیست از کمترین امکانات بومی بهترین بهره را برده اند، یکی از این عناصر کارکردی بسیار مهم در معماری سنتی کویر ایران بادگیراست.این مقاله با استفاده از روش تحقیق تحلیلی توصیفی به بررسی فرم قرار گیری بادگیر های جنوب کشوروفرق انها با بادگیر های مناطق کویری میپردازد

کلیدواژه ها:

بادگیر.اقلیم .جنوب کشور.معماری