بررسی عملکرد سیسم رشد هیبریدی در تصفیه فاضلابهای شور شهری و مقایسه آن با سیستم لجن فعال متداول

در یک محیط شور میکروارگانیسم های معمول درسیستمهای بیولوژیک تصفیه فاضلاب مانند لجن فعال متعارف قادر به رشد نمی باشند. فاضلاب شهری شور می تواند ناشی از تخلیه غیر مجاز فاضلاب برخی از صنایع مانند پتروشیمی،چرم سازی، دباغی، محصولات دریایی، کنسروسازی و غیره به درون شبکه های جمع آوری فاضلاب باشد .همچنین فاضلاب مناطق ساحلی و کویری به دلیل مصرف آب شور در آن مناطق یا نفوذ آبهای شور به درون شبکه می تواند دربرگیرنده املاح بالایی شود و موجب از کار افتادن سیستمهای تصفیه بیولوژیک مانند لجن فعال متعارف شده و همراهی آن با بار آلی(BOD5یا COD (زیاد، باعث کاهش بازدهی سیستم های مذکورگردد این مطالعه برای بررسی مشکل مربوطه و ارایه راه حل های مناسب دو راکتور لجن فعال متداول و هیبریدی را طراحی ، بهره برداری و نتایج آنها را مقایسه نمود .شیوه کار به این صورت بود که پس از ساخت پایلوت مورد نظر متغیرهای COD ،هدایت الکتریکی کل املاح محلول وpH مورد بررسی قرار گرفتند .آزمایشات با سه غلظت نمک 5/0، 1و5/1 درصد و زمان ماند2،4 و6 ساعت در دو راکتور و درصد لجنهای برگشتی 25،50 و 75 منحصرا برای راکتور متداول به دلیل پایین بودن MLSS در حین بهره برداری انجام گرفت. نتایج نشان دادند که راکتور هیبریدی راندمان بسیار بهتری در حذف شاخصهای آلودگی (COD، BOD5 ( نسبت به راکتور متداول نشان می دهد به نحویکه میانگین راندمان حذف CODخروجی از در دو راکتور هیبریدی و متداول در غلظت نمک5/0، 1 و5/1درصد به ترتیب برابر80 ،71 و5,48 درصدبرای سیستم هیبریدی و 62، .7,47 و 5,26درصد برای سیستم متداول بود و همینطور برای سایر شاخصهای آلودگی تفاوت معنا داری بین عملکرد دو راکتور وجود دارد که در بخش نتایج به آنها اشاره شده و همچنین به لحاظ بالا بودن میزان MLSS در تمام مراحل بهره برداری از راکتور هیبریدی نیازی به برگشت لجن احساس نشد که این خود نقطه قوت دیگری از راکتور هیبریدی نسبت راکتور متداول می باشد.

کلیدواژه ها:

فاضلاب شور ، سیستم هیبریدی ، لجن فعال متعارف