تاثیر توسعه پایدار در معماری و شهرسازی

افزایش شهرنشینی و بروز معضلات زیست محیطی در دهههای پایانی قرن بیستم، توسعه پایدار شهرها را پیش روی متخصصان و صاحبنظران مسایل شهری و معماری قرارداده است. توسعه پایدار آن است که نیازهای انسان امروز را برآوردهمیکند، بدون اینکه توانایی نسلهای آینده را برای دستیابی به آرزوها و نیازهایشان از بین ببرد. باید توجه داشت که پایداری مجموعهای از وضعیتهاست که در طول زمان دوام دارد و توسعه فرایندی است که طی آن پایداری میتواند اتفاق بیفتد.وجود رابطه و پیوند قوی میان برنامهریزی شهری و ایجاد یک چارچوب توسعه پایدار اقتصادی اجتماعی در این زمینه تاثیربسیاری دارد شهر پایدار شهری است که به چند نیاز اساسی جامعه بشری مانند نیازهای روحی، روانی و عاطفی، اقتصادی اجتماعی، فرهنگی و همچنین نیاز به برخورداری از شبکههای وسیع ارتباطی بهمنظور کنشهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، زیست محیطی یا مورفولوژی و ویژگیهای اکولوژیک شهرنشینان پاسخ دهد. در استخراج شاخصهای ارزیابی شهرهای پایدار، این شاخصها معیارهای مناسبی برای شناسایی نقاط ضعف و بهبود شهرهای پایدار هستند.لذا برای تحقق این هدف مقاله حاضر در 7 بخش با عناوین: پیشینه توسعه پایدار، تعریف توسعه پایدار، معماری پایدار،نگرشی نو به رابطه انسان و طبیعت در معماری پایدار، طبیعت در گذر زمان، شهرسازی پایدار، اصول شهر پایدارو نتیجه گیری تدوین شده است. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و نتایج به دست آمده از این مقاله با هدفمعماری و شهر سازی پایدار به اصلاح رابطه انسان، طبیعت و معماری می پردازد

کلیدواژه ها:

معماری ، شهرسازی ، پایداری ، توسعه پایدار