مدلسازی انتقال برش اصطکاک در فصل مشترک بتن جدید و قدیم

در سال 1966 میلادی، نظریه برش اصطکاک جهت تحلیل و طراحی سطح تماس دو قطعه بتنی وارد آیین نامه های طراحی شد. در دهه های اخیرتحقیقات زیادی جهت افزایش دقت و گ سترش کاربردهای برش ا صطکاک انجام شده ا ست. این تحقیقات شامل مطالعاتی گ سترده در زمینه تاثیرمقاومت بتن مصرفی، درصد میلگرد دوخت سطح ترک، عملکرد ریشهای میلگردهای دوخت، چگالی بتن مصرفی، زبری سطوح تماس و دیگر عواملتاثیرگذار بر ظرفیت برش اصطکاک بین دو سطح بتنی ا ست. در طراحی سازه ها نحوه اتصال المانهای سازه ای به یکدیگر، تاثیر زیادی بر کاراییسیستم سازهای دارد. اتصالات اعضای پیش ساخته بتنی و محل های درز سرد نمونهی بارزی از اهمیت اتصال مناسب سطوح تماس است. یکی ازمحل های مستعد ایجاد درز سرد، فصل مشترک دو بتن است که با فا صله زمانی بتن ریزی می شوند. در این مقاله انتقال برش ا صطکاک در فصلمشترک بتن جدید و قدیم با ا ستفاده از مدلسازی اجزاء محدود، تحت بارگذاری شبه ا ستاتیک مورد مطالعه قرار می گیرد. برای این منظور و برایشبیه سازی آزمایش push-off یک مدل عددی با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود ABAQUS ایجاد شد. در مدل عددی اثرات غیر خطی مصالح ووقوع خسارت در آنها در نظر گرفته شده ا ست. برای صحت سنجی مدل عددی از نتایج آزمای شگاهی ا ستفاده شد. در نهایت نتایج تحلیل عددینشان داد که مدل اجزاء محدود، مقاومت برش اصطکاک بین سطح دو بتن و میزان لغزش دو قطعه بتنی نسبت به یکدیگر را با دقت منا سب پیشبینی نموده است.

کلیدواژه ها:

برش اصطکاک ، ABAQUS ، اجزا محدود غیرخطی ، خسارت