طراحی بهینه سازه ها تحت اثر زلزله با استفاده از تیوری تغییر شکل های یکنواخت

امروزه طراحی اغلب ساختمان ها بر اساس پاسخ دینامیکی خطی صورت می گیرد، این در حالیست که سازه در حین وقوعزلزله های قوی جابجایی های بزرگی خواهد داشت و پاسخ خطی نشان دهنده رفتار واقعی سازه در هنگام زلزله نخواهد بودبنابر این استفاده از الگوی بار جانبی پیشنهاد شده توسط آیین نامه های طراحی لرزه ای متضمن استفاده بهینه از مصالح سازهای بکار رفته در طراحی سازه نمی باشد. در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از تیوری تغییر شکل های یکنواخت کهدر آن با یکسان سازی پارامترهای عملکردی، مصالح سازه ای به تدریج از بخش های قوی تر سازه به قسمت های ضعیف تر آنمنتقل شده تا زمانی که به یک تغییر شکل یکنواخت در سازه دست یابیم به عبارت دیگر در این مطالعه بطور اختصاصی قابهای خمشی فولادی با طبقات مختلف تحت آنالیز تاریخچه زمانی قرار گرفته و با استفاده از روش مذکور به تدریج عملیاتبهینه سازی لرزه ای تحت زلزله های مختلف روی آنها انجام می گیرد و در نهایت نشان داده می شود که این قاب های بهینهشده رفتار و عملکرد لرزه ای بهتری در برابر زلزله از خود نشان خواهند داد.

کلیدواژه ها:

تیوری تغییر شکل های یکنواخت ، آنالیز تاریخچه زمانی ، قاب های خمشی فولادی ، بهینه سازی لرزه ای