ارایه راهکاری جدید در توسعه روند تولید آسفالت استان خوزستان و مقایسه آن با آسفالت های موجود از دیدگاه فنی و مدیریتی

پایین بودن سطح کیفی روکش های آسفالت شهر اهواز که پیوسته تحت تنش های حرارتی و ترافیک سنگین شهری هستند، این فاکتورها موجب استهلاک و مشکلات روکش ها شامل: عریان شدگی، ترکهای موزاییکی، جمع شدگی، روزدگی قیر و ده ها مشکل دیگر می شوند. مواد تشکیل دهنده اصلی آسفالت شامل قیر و مصالح سنگی است که باید مشکلات فوق الذکر را در کیفیت این مصالح جستجو کرد. ولی مهمتر از آن پروسه تولید آسفالت می باشد که بسیار حایز اهمیت است. در این تحقیق با ایجاد تغییراتی در روند تولید و سیستم های پاشش قیر و میکس مصالح سنگی در کارخانه، آسفالت جدیدی بدست آمد که کیفیت این آسفالت با انجام یکسری آزمایشات آسفالت مانند دانه بندی، درصد قیر نسبت به مخلوط آسفالت، استحکام نمونه مارشال، دانسیته نمونه مارشال، نرمی، درجه حرارت آسفالت و وزن مخصوص حقیقی مصالح و بررسی و کنترل این آزمایشات به این نتیجه دست یافته شد که برای تهیه آسفالتی با بهینه ترین درصد قیر و بالاترین مقاومت فشاری مارشال برای شرایط آب و هوایی خوزستان بهتر است آسفالتی با 4% تا 4.5 % قیر تولید نمود، که ضمن بالا بردن مقاومت مارشال و دوام آسفالت حدود 20 % در مصرف قیر صرفه جویی نموده، که در ضمن صرفه کلان اقتصادی و بهبودی شرایط کنونی را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

عریان شدگی ، جمع شدگی ، مقاومت مارشال ، درصد بهینه قیر