بررسی اثر صلبیت سقف بر عملکرد سازه های تقویت شده با جداساز

آسیب پذیری سازه ها در برابر بارهای چانپی و مشخصا زلزله نگرش تقویت سازه ها را در برابر بارهای اعمالی مورد تاثیر قرار داده است. روش های مقاوم سازی در سازه ها با توجه به نوع سازه ها و عملکرد خواسته شده متفاوت می باشد. یکی از این روش ها استفاده از جداسازهای لرزه ای می باشد. ایده جداسازی ساختمان ها از زمین و پایه ها با استفاده از مصالح ارتجاعی مطرح و این ایده منجر به شکل گیری فناوری استفاده از تکیه گاه های ارتجاعی لاستیکی گردید. این تکیه گاه های ارتجاعی با استفاده از لاستیک طبیعی (natural rubber) و با مسلح شدن با لایه هایی از ورق فولادی و اتصال پایه های ستون های در محل پی ها به عنوان یک ایزولاتور عمل کرده و مانع تاثیر نامطلوب نیروهای ناشی از شتاب زلزله و تشدید فرکانس ساختمان ها با زمین گردد. لذا در این مطالعه سازه های با جداساز با سختی مشخص بررسی شده سپس با تغییر در سختی هندسی جداساز عملکرد آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. با بررسی سازه های 4 و 8 و 12 طبقه در نرم افزار اجزاء محدود SAP2000 در دو حالت با و بدون جداساز و انجام تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی مشاهده گردیده است که سازه های بلندتر با جداساز در برابر زلزله عملکرد مناسب تری را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

صلبیت سقف ، جداساز لرزه ای ، تکیه گاه های ارتجاعی لاستیکی ، کاهش و افزایش سختی جداساز