بررسی پاسخ پل های جداسازی شده با جداگرهای الاستومری (نیوپرن) و جداگر LRB : مطالعه موردی پل حصارک کرج

ایران یکی از لرزه خیزترین کشورهای دنیاست و پل ها به دلیل درجه نامعینی کم از آسیب پذیرترین سازه ها محسوب می شوند. یکی از روش های نوین جهت کاهش آسیب پذیری پل ها استفاده از جداگرهای الاستومری است. در این مقاله سعی شده است به عنوان مطالعه موردی، به ارزیابی عملکرد لرزه ای پل حصارک کرج با دو سیستم جداگر الاستومری مختلف تحت زلزله پرداخته شود. این پل در نرم افزار Csibridge مدل سازی شده و سپس تحت تحلیل دینامیکی طیفی قرار گرفته است. نتایج تحلیل نشان می دهد که استفاده از جداگرهای الاستومری سربی (LRB) نسبت به جداگرهای الاستومری طبیعی (نیوپرن) باعث افزایش دوره تناوب پل و کاهش پاسخ لرزه ای، انرژی انتقالی به عرشه، کاهش چشمگیر برش پایه و لنگرخمشی در پل می شود.

کلیدواژه ها:

پل بتنی تک سلولی ، جداگر LRB ، نیوپرن ، تحلیل طیفی