مدل ارتقاء مدیریت HSE در بهینه سازی هزینه های تحمیلی در پروژه های عمرانی با استفاده از روش تاپسیس فازی

پیشرفت هایی که در صنعت عمران کشور، به خصوص طی دهه گذشته اتفاق افتاده بر کسی پوشیده نیست. لذا آمار حوادث و صدمات ناشی از کار در این صنعت، نیز دردناک و عمیق است می توان گفت تنها راه جلوگیری از حوادثی که در صنعت ساخت به وقوع می پیوندد پرداختن به مقوله ایمنی به صورت جدی تر است و می تواند راهگشای پیشگیری به عنوان یک راهکار اجرایی با مشارکت همه کارکنان واحدها باشد. وضعیت ایمنی، موانع و مشکلات ایمن سازی و خطرات موجود مورد بحث قرار گرفته و پیشنهادهایی در جهت رفع آنها ارایه خواهد شد. که منطبق با نیازها برای حفاظت از افراد لازم است در سیستم اداری، واحد مستقل HSE تشکیل گردد که این واحد می تواند مستقل از آموزش، کنترل و نظارت ایمنی کارگاه های عمرانی مربوطه را برعهده داشته باشد. این طرح می تواند برای سایر واحدهای عمرانی که بیش از صد نفر کارکنان دارند کاربردی باشد. واحد HSE 1 نه تنها در تامین و حفظ سلامت کارکنان اهمیت دارد بلکه در کاهش هزینه های پروژه نیز بسیار مهم باشد. پژوهش های انجام شده ی مرتبط با آن در کشورهای مختلف از ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. عناصر اصلی سیستم، طبقه بندی گردیده و سپس با طراحی یک پرسشنامه، اهمیت این عناصر و اجزاء شناسایی گردیدند. همچنین، در پرسشنامه مذکور، جهت ارزیابی وضعیت بهکارگیری سیستمهای مدیریت ایمنی در صنعت ساخت کشور، در مورد میزان رعایت آنها در ایران نیز پرسش به عمل آمد. 100 نفر از کارکنان صنعت ساخت در این پیمایش مشارکت نمودند.از روش های آلفای کرونباخ و تحلیل همبستگی برای سنجش اعتماد و اعتبار پرسشنامه و سپس با نرم افزار تاپسیس فازی نتایج آن استفاده گردید. پس از تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، اهمیت اجزاء شناسایی شد. اجزاء سیستم مدیریت ایمنی از نظر میزان اهمیت اولویت بندی شدند. همچنین، وضعیت به کارگیری سیستم های مدیریت ایمنی در کشور نامطلوب ارزیابی شد که لزوم پرداختن هرچه بیشتر به این امر را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سیستم مدیریت ایمنی (HSE) ، حادثه ، کاهش خطرات ، حوادث