مطالعه عددی رفتار تکیه گاه های الاستومری محصور نشده مسلح به ورق های فولادی تحت تغییرشکل های بزرگ و با لحاظ اثر ارتفاع لاستیک

تکیه گاه ها یکی از اعضای با اهمیت در پلها هستند. در حال حاضر تکیه گاه های الاستومری مسلح به ورق های فولادی از تکیه گاه های رایج در پلها هستند که عموما برای بارهای سرویس استفاده میشوند. اما مطالعات تجربی اخیر، بر رفتار مناسب این تکیه گاه ها به عنوان جداساز لرزه ای تاکید داشته است. در این تحقیق، مدلسازی اجزاء محدود تکیه گاه در حالت محصورنشده در نرم فزار ABAQUS ارائه و با نمونه آزمایشگاهی مقایسه و صحت سنجی شده است. سپس با مدلسازی 2 نمونه دیگر، تاثیر پارامتر با اهمیت ارتفاع لاستیک بر مشخصاتی همچون میرایی و سختی تحت کرنشهای برشی متعدد بررسی و نتایج ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

پل ، تکیه گاه الاستومری ، محصور نشده ، جداساز لرزه ای ، ارتفاع لاستیک