مدل تصمیم گیری چند معیاره فازی جهت انتخاب بهترین سیستم ساخت در پروژه های انبوه سازی(مطالعه موردی: مسکن مهر شهرستان نجف آباد)

انتخاب مناسب و درست سیستم ساخت یک پروژه عمرانی، همواره از دغدغه های اصلی کارفرمایان بوده است چرا که تبعات انتخاب نامناسب آن مستقیما متوجه ذینفعان پروژه میشود. این تحقیق تلاش نموده تا گامی در حوزه تصمیمگیری چند معیاره انتخاب سیستمهای ساخت بردارد. در گام اول به منظور شناسایی معیارهای لازم در خصوص مدلسازی تصمیم گیری و یکپارچه سازی داده های مربوط به آنها، از روش فراترکیب استفاده شده است. سپس به منظور وزن دهی و اولویت بندی معیارهای استخراج شده از نظر خبرگان استفاده میشود. در گام بعد از روش تاپسیس فازی به عنوان یکی از روشهای تصمیم گیری چند معیاره به منظور مدلسازی تصمیم گیری انتخاب سیستمهای ساخت بکارگیری شده است.استفاده از مفاهیم فازی و ترکیب این موضوع با یکی از روشهای تصمیم گیری چند معیاره و نیز ارائه اوزان معیارهای تصمیم گیری به صورت طبقه بندی شده از جنبه های نوآورانه تحقیق به حساب می آید.

کلیدواژه ها:

سیستم های ساخت ، تصمیم گیری چندمعیاره ، تاپسیس فازی.