بررسی رفتار خمشی و فشاری بتن های پلیمری ساخته شده با الیاف پروپیلن با نسبت طرح اختلاط های مختلف

الیاف پلیمری (از جمله پروپیلن، گرافیت، آرامید و غیره) به دلیل قابلیت انعطافپذیری بالا و همچنین تامین مقاومت قابل قبول امروزه کاربرد وسیعی در صنعت ساختمان پیداکردهاند. بتن به دلیل مقاومت بالا و ساختار سنگدانه ای خود دارای رفتار شکنندهای به هنگام بارگذاری بوده و همزمان با رشد ترک دچار ناپیوستگی شدید ساختاری و در نهایت پکیدگی میگردد. یکی از اهداف تحقیقی که میتواند مطرح گردد اضافه کردن قابلیت کنترل رشد ترک در بتن و بازتوزیع آن در کل محیط آن بوده که منجر به افزایش شکلپذیری محیط قبل از فروپاشی نهایی میگردد. در تحقیق حاضر به بررسی تاثیر میزان اختلاط الیاف پروپیلن در ساختار بتن معمولی پرداخته شده و میزان حساسیت مقاومت و همچنین شکلپذیری بتن از نظر رفتار محوری و خمشی مورد بررسی قرار میگیرد. مطالعه به صورت آزمایشگاهی بر روی سه رده بتن بدون پلیمر (شاهد) ، با الیاف پلیمر به میزان %0/1 وزن سیمان و همچنین با الیاف پلیمر به میزان 0/2 وزن سیمان که کلا0 شامل هجده نمونه استوانهای استاندارد (در محدود سنین 7 الی 28 روزه) و شش نمونه تیرشکل (در سن 28 روزه)انجام شد. بارگذاری فشاری و خمشی از نوع شبه استاتیکی و با شرط کنترل یکنوای تغییرمکان انجام گرفت. با توجه به نتایج حاصل مشاهده گردید که افزودن الیاف تا میزان %0/1 باعث افزایش قابل قبولی به میزان %20 در مقاومت فشاری بتن شده و همچنین شکل پذیری نهایی آن نیز تا حد %60 افزایش می یابد که بسیار چشمگیر است. با افزایش اختلاط الیاف تا حد %0/2 وزن سیمان، از میزان مقاومت فشاری بتن به میزان %10 کاسته شده ولی در مقابل شکل پذیری نهایی بتن تا حد %130 افزوده شده که بتن را از حالت ترد به حالت خمیری تبدیل میکند. مقاومت خمشی تیرها در میزان الیاف %0/1 روند افزایشی به میزان %20 داشته و در حجم الیاف %0/2 به میزان %10 کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن پلیمری ، الیاف پروپیلن ، مقاومت خمشی ، مقاومت فشاری ، شکل پذیری رفتاری.