مطالعه تاثیر جداسازی لرزه ای به همراه کنترل غیرفعال و نیمه فعال در کاهش خطر لغزش و دوران در سیستم های ثانویه در ساختمان

در این مقاله عملکرد رو شهای کنترل لرز های در کاهش نیروی جانبی بر روی سیست مهای ثانویه و تجهیزات مورد مطالعه قرار گرفته است. در این مطالعه تحلیلی و عددی تجهیزات بر روی کف های جداسازی شده قرار گرفته و از مدل میراگرهای ثابت و متغیر برای کاهش انرژی ارتعاشی کف ها استفاده شده است. پاسخ تغییر مکان و شتاب برای تجهیزات و کف مورد نظر محاسبه گردیده و امکان بروز لغزشSlidingیا دوران Rocking در آنها در حالت های با و بدون استفاده از کنترل لرزه مطالعه گردیده است. برای محاسبه سیگنال دستور ارسالی به میراگر متغیر از الگوریتم اسکای-هوک استفاده گردید. از مدل عددی یک میراگرMR برای واقعی تر کردن نتایج محاسبه استفاده شد و به سیگنال اندازه گیری شده در مدل مقدار مشخصی از نویز برای شبی هسازی حالت واقعی افزوده شد. در حالت کنترل غیرفعال کف جدا سازی شده، از مدل میراگرهای ویسکوز استفاده شده است. از مجموعه سازه و تجهیزات مدل عددی جرم و فنر تهیه شده و تاریخچه زمانی پاسخ مدل تحت دو شتابنگاشت محاسبه گردید. مقایسه نتایج بیانگر آن است که روش های کنترل لرزه ای در کاهش پاسخ لرزه ای تجهیزات موثر هستند. در این میان روش نیمه فعال مورد استفاده در تحلیل به طور مشخص بر روش غیرفعال برتری دارد.

کلیدواژه ها:

سیستمهای ثانویه ، جداسازی لرزه ای ، کنترل نیمه فعال