روشهای ارزیابی اجزاء غیر سازه ای-تاسیسات مکانیکی

در این مقاله معیارهای طراحی و دیتای لهای خاص لرز های آئین نامه های معتبر تاسیساتی مورد بررسی قرار گرفته و با قالب های معرفی شده در دستورالعمل بهسازی در خصوص روشهای ارزیابی و معیارهای پذیرش مقایسه گردیده است.در این مطالعه آنچه بیشتر مورد نظر است روند انتخاب معیارهای پذیرش معرفی شده در دستورالعمل بهسازی )استفاده از روش تجویزی ویا تحلیلی( و مقایسه با مبانی آئین نامه های معتبر تاسیساتی می باشد. در ابتدا آئی ننامه های معتبر طراحی در این خصوص معرفی و دیدگاههای لرز های آنها مورد بررسی قرار گرفته است.در ادامه اجزاء تاسیسات مکانیکی مطابق این آئین نامه های از دیدگاه لرزه ای تعریف و نوع رفتار آنها بررسی و اجزائی که در ساخت آنها رفتار لرزه ای مدنظر بوده معرفی میگردد.در دستورالعمل بهسازی بطور کلی اجزاء تاسیساتی در سه قالب تاسیسات سرمایش و گرمایش، مخازن مایعات و لوله ها دسته بندی شده و بسته به رفتار آنها معیارهای پذیرش نیز معرفی شده است.در این بررسی با توجه به این موضوع که مطابق دستورالعمل صرفاَ در مورد لوله ها می توان از روش تجویزی جهت بررسی و کنترل معیار پذیرش استفاده کرد، در مورد مذکور معیارهای معرفی شده توسط دستگاههای سازنده از دیدگاه آئین نامه های تاسیساتی بررسی و گزیده ای از این معیارها نیز ارائه گردیده است.نتایج بررسی نشان میدهد که در اغلب آئین نامه های مذکور در مورد اجزاء معرفی شده تاسیساتی تاحد زیادی دیدگاه لرزه ای نیز مدنظر بوده است بطوریکه می توان با بررسی بیشتر استفاده از روش تجویزی را جهت ارزیابی به غیر از لوله ها به سایر اجزاء نیز تعمیم داد.لازم بذکرست که سرفصلها و مبانی ارائه شده در آئین نامه های تاسیساتی از حیث تفکیک و دیتایله کردن اجزاء و شرح جزئیات اعضا متصل به جزء اصلی و تکی هگاهها بسیار گسترد هتر از موارد معرفی شده در دستورالعمل بهسازی بوده به گونه ای که نیاز به تفسیر و تصریح این موارد در دستورلعمل کاملاَ احساس می شود. در بهسازی سازه های بیمارستانی بدلیل وسعت گستره اجزاء تاسیساتی این موضوع چشمگیر تر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اجزاء تاسیساتی ، ارزیابی تجویزی ، ارزیابی تحلیلی