بررسی سری زمانی دمای سطح زمین به عنوان پیش نشانگر زلزله و مقایسه پالایههای موجک و کالمن. مطالعه موردی؛ زلزله زرند (3 اسفند 1383)

در این مقاله سعی شده است که با استفاده از پیش نشانگر دمایی اطلاعات مربوط به گسل و پیشبینی زلزله انجام شود. با توجه به لرزه خیزی ایران و قرار گرفتن آن روی کمربند لرزهای آلپ هیمالیا لزوم پرداختن به مطالعات زلزله شناسی احساس می شود. از میان مطالعات مختلف پیرامون زلزله - شناسی، پیشبینی زلزله، یکی از مطالعات جالب و در صورت به نتیجه رسیدن کامل، حیاتی ترین آنهاست. در سالهای اخیر مطالعات نه چندان زیادی بر روی این پیشنشانگر شده است که منجر به ارائه نظریه هایی پیرامون فیزیک منتج به شناخت سازوکار این مکانیزم تولید گرما شده است. در این مطالعه با استفاده از پیش نشانگر دمایی یا حرارتی سعی در تشخیص بیهنجاری قبل از ز لزله شد. در این راستا با اتخاذ تصاویر ماهوارهای مودیس و به طبع پژوهش مورد نظر، باندهای حرارتی این تصاویر را مورد بررسی قرار داده و سعی در یافتن ارتباطی معنا دار بین رویداد زلزله و تغییرات دمایی شد. همچنین در این راه از پالایه های موجک و کالمن نیز استفاده شد. نتیجتاً سری زمانی به دست آمده حاصل از کنار هم قرار دادن دمای شبانه در روزهای مختلف گویای این مطلب بود که قبل از زلزله دمای سطح زمین افزایش یافته و سپس بلافاصله کم می شود. با بررسی های آماری نیز موضوع بررسی بیهنجاری نیز مورد مطالعه قرار گرفت و نهایتاً این موضوع نشان داد که بیهنجاری 2 روز قبل از زلزله و همچنین روز زمینلرزه قابلیت ثبت داشته است. در پایان نیز با مقایسه نتایج والایه موجک و کالمن، پالایه کالمن جهت مطالعات بعدی منتخب شد.

کلیدواژه ها:

زلزلهشناسی ، پیشبینی زلزله ، پالایه موجک و کالمن ، سری زمانی